به نقل از «خبرگزاری برنا»

باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س) با هویت معماری ایرانی – اسلامی میزبان توریست‌ها می‌شود

تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۴۲۴۱۸

پروژه باغ راه حضرت فاطمه الزهرا(س) مجموعه‌ای ماندگار انقلاب اسلامی در تهران است که می‌تواند به دلیل هویت خاص معماری ایران – اسلامی میزبان توریست‌ها شود.

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا؛ پروژه باغ راه حضرت فاطمه الزهرا(س)، بزرگترین پروژه بازآفرینی شهری در راستای شعار "تهران شهری برای همه" با رویکرد کاهش شکاف اجتماعی، افزایش سرانه فرهنگی و رفاهی مناطق 17 و 18، رونق گردشگری شهری و افزایش تاثیرات مثبت فرهنگی در مناطق کمتر برخوردار شهر آغاز به کار کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 این پروژه به طول 9 کیلومتر بر بام تونل قطار تهران تبریز و عرض 30 متر با وسعت حدود 27 هکتار تعریف شده است که با احتساب فضای بین جدار ساختمان های شمالی تا جنوبی طرح و خیابان موجود، این محدوده در مجموع به حدود 50 هکتار در فازهای بعدی افزایش پیدا می کند.

 ارزیابی مجدد باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س)

 اجرای پروژه همزمان مصادف با ایام فاطمیه بود که برهمین اساس شورای معاونان شهرداری تهران در سال ۱۳۹۹ تصمیم گرفتند پروژه «شارباغ» به «باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س)» تغییر نام پیدا کند.

باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س) در واقع حیاط یا میدانگاهی سبز به طول ۹ کیلومتر با ۱۸ کیلومتر مسیر دوچرخه سواری و پیاده راه به صورت رفت و برگشت است که بنا دارد با ۲۲ کوشک که در فاصله‌های ۳۰۰ متری طراحی شده، کمبود سرانه‌های خدماتی مناطق ۱۷ و ۱۸ را جبران کند و مرحمی بر درد چندین و چندساله ساکنان این دو منطقه باشد.

 کوشک‌گاه‌ها استعاره‌ای از کاروانسراها در طول مسیر جاده ابریشم هستند که حرکتی امن را به وجود می‌آورند. کوشک‌گاهه‌ها در فاصله‌های ۳۰۰ متری از یکدیگر واقع شده‌اند که از طریق ارائه خدمات شهری ایجاد خلق تعاملات اجتماعی بر این بستر را ممکن می‌سازند.

این تعاملات اجتماعی پدید آورنده امنیت در طول شبانه روز هستند. همچنین این باغ راه دارای تعدادی جایگاه پد هلیکوپتر برای فرود و پرواز هلیکوپترها در مواقع بحران است.مدیریت شهری ششم زمانی‌که این پروژه را تحویل گرفت تنها فاز یک آن به اتمام رسیده بود و این درحالی‌ست که طبق برنامه ریزی‌ها باید فاز یک تا پیش از آغاز سال ۱۴۰۰ به اتمام می‌رسید.

 رفاه و آسایش در باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س)

شهرداری تهران همزمان با تحویل این پروژه، لزوم ارزیابی مجدد باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س) را عنوان کرد. درحال حاضر قرار است که المان‌های ایجاد شده در فاز یک پروژه باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س) با توجه به معماری ایرانی- اسلامی تغییراتی کند. اعمال تغییراتی همچون معماری کوشک‌ها به معماری ایرانی-اسلامی باعث می‌شود تا پروژه همانند نام مبارک خود، فاخرتر در نظر شهروندان تهرانی  به نظر آید.

فاز دوم پارکینگ است. سه کیلومتر از طول تونل اختلاف ارتفاعی با زمین ایجاد کرده بود که شرکت راه آهن و قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء تصمیم گرفتند تا این فضا را تبدیل به پارکینگ کنند. یک سازه میانی این وسط وجود دارد که ظرفیت تأمین دو هزار و ۵۰۰ جای پارک خودرو را دارا خواهد بود.

فاز سوم باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س) است. مدیریت این سه پروژه همزمان با هم یکی از چالش‌های مهم است. 

علیرضا زاکانی شهردار تهران معتقد است که باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س) می‌تواند به مجموعه ماندگار انقلاب اسلامی، شهروندان و توریست‌ها تبدیل شود.

وی گفت: باغ راه حضرت فاطمه زهرا (س) پروژه‌ای در خدمت ساکنان مجاور و شهروندان تهرانی است. شهروندانی که سالیان سال، بسیاری از استانداردها و کیفیت‌های شهری از آنان دریغ شد و همواره در وضعیتی حاشیه‌ای زندگی کرده‌اند.

 شهردار تهران نیز در جلسه بیان کرد: باغ‌راه حضرت فاطمه زهرا (س) بر ۷ نکته اساسی از جمله لحاظ کردن هویت معماری ایرانی‌ـ اسلامی، محیطی، تفریح و سرگرمی و تأمین رفاه و آسایش مردم منطقه تأکید کرده‌اند.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: حضرت زهرا توریست باغ راه باغ راه حضرت فاطمه زهرا معماری ایرانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۴۲۴۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایرانی‌هایی که در کشور خود هم برگ هویت ندارند

به گزارش قدس خراسان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پیش از شروع جنگ تحمیلی از سوی صدام، دولت بعث عراق اقدام به اخراج ایرانی‌ها از این کشور کرد؛ کسانی که هنوز پس از گذشت ۴۵سال، نه ایران آن‌ها را به عنوان ایرانی قبول دارد و نه کشورعراق آن‌ها را عراقی می‌داند.

قصه ایرانی‌های ساکن شهر حلّه استان بابل که حالا در گوشه‌ای از شهر مشهد ساکن هستند نیز از این جنس است. ساجده و لعیمه خواجه نعمت دخترعموهایی هستند که پس از اخراج از عراق با کمک یک خیر مشهدی در این شهر صاحب خانه شدند؛ اما با وجود داشتن پدر و مادر ایرانی، هنوز پس از ۴۵ سال مدرک هویتی ایرانی ندارند.

ساجده خواجه نعمت که ۶۷ سال دارد و مادرزادی کم‌بیناست، هشت سال از ازدواج با پسرعمویش یعنی شهید مفقودالاثر وهاب خواجه نعمت گذشته بود که حکومت بعث عراق خودش و همسر ۳۰ ساله‌اش را دستگیر کرد. او پس از هشت روز آزاد شد؛ اما هنوز پس از ۴۵ سال هیچ خبری از همسرش ندارد.

وی در این باره می‌گوید: صدام، شوهرم را به دلیل تابعیت ایرانی دستگیر کرد. گفتند تو برو ایران او خودش می‌آید؛ اما پس از ۴۵سال هنوز هیچ خبری از او ندارم.

زایمان در زندان حزب بعث

ساجده خواجه نعمت با بیان اینکه صدام جوانان شیعه و متدینی را که تابعیت ایرانی داشتند، دستگیر کرده تا با سفر به ایران در جبهه علیه حزب بعث نجنگند، می‌افزاید: من را هشت روز در زندان انداختند، ۱۵۰ زن و بچه را در یک مکان کوچک زندانی کرده بودند، غذای خوبی نمی‌دادند و تنها دو ساعت در روز اجازه داشتیم از سرویس بهداشتی استفاده کنیم که با این جمعیت زیاد خیلی سخت بود. زندانبان‌ها به ما توهین می‌کردند و رفتار خیلی بدی داشتند، در این وضعیت بسیار بد، یکی از زنانی که حامله بود، در زندان زایمان کرد و اصلاً به او رسیدگی نکردند.

وی ادامه می‌دهد: با یک خودرو از جلو زندان، ما را به مرز ایران بردند و از آنجا سه روز پیاده در زیر باران و در سرما راه رفتم تا به سرپل‌ذهاب رسیدم. از سرپل‌ذهاب با خودرو نیروهای ایرانی به اردوگاه آوارگان جهرم آمدم و سه ماه در این اردوگاه ساکن بودم.

ساجده خواجه نعمت که به تنهایی روزگار می‌گذراند، عنوان می‌کند: دخترعمویم که پیش از ما به ایران آمده و در مشهد ساکن بود، من را تحت تکفل خود قرار داد و از اردوگاه جهرم به مشهد آورد.

وی که از نداشتن شناسنامه ایرانی با وجود داشتن نسب ایرانی گلایه می‌کند، می‌افزاید: برادرم در عراق متولد شده و با ما به ایران آمده است. با پیگیری‌هایی که انجام داد، کمتر از یک سال است شناسنامه ایرانی گرفته؛ اما هنوز به ما شناسنامه نداده‌اند.

صدام ۶۰ پسر بچه و مرد در بستگان ما را دستگیر کرد

لعیمه خواجه نعمت؛ همان دخترعمویی است که پیش از ساجده به ایران آمده و به کمک او ساکن مشهد شده است. درباره قصه اخراجش از عراق می‌گوید: همسرم شهید مفقودالاثر صالح خواجه نعمت ۲۹ سال داشت و چهار سال بود ازدواج کرده بودیم و دو دختر سه ساله و دو ساله داشتیم. ساعت ۹ شب مأموران آمدند در خانه ما در شهر حلّه و به تمام خانواده گفتند پنج دقیقه بیایید چند تا سؤال داریم. وقتی رفتیم، من را سه روز با دخترانم به زندان انداختند و سپس در مرز ایران رهایم کردند. پیاده به سمت ایران آمدم و ایرانی‌ها با خودرو من را تا اردوگاه خرم‌آباد رساندند.

وی می‌افزاید: من یک سال پس از پیروزی انقلاب و سه ماه پیش از آغاز جنگ تحمیلی به ایران آمدم. صدام همسرم را دستگیر کرد و تاکنون هیچ خبری از وی ندارم و مفقودالاثر شده است.

لعیمه خواجه نعمت با اشاره به اینکه صدام خیلی ما را اذیت کرد و به ما که تابعیت ایرانی داشتیم، خیلی ظلم کرد، بیان می‌کند: ۶۰نفر از مردان اقوام ما را که سنشان از ۱۴ تا ۴۲ سال بود، در شهر حلّه عراق دستگیر کردند. تنها به دلیل اینکه تابعیت ایرانی داشتیم و شیعه متدینی بودیم و تاکنون هیچ خبری از سرنوشت آن‌ها نداریم. از مسئولان عراقی که پیگیری کردیم، اطلاع دقیقی از سرنوشت آن‌ها نداشتند. برخی هم می‌گویند صدام همه آن‌ها را در گور دسته‌جمعی دفن کرده است.

وی با بیان اینکه بیشترین زمان نگهداری زنان اقوام آن‌ها در زندان ۲۵ روز بود، ادامه می‌دهد: صدام خانه، خودرو و اموال این افراد را مصادره و زنان و خانواده آن‌ها را از عراق اخراج کرد. چهار نفر از فامیل ما را در زندان شکنجه دادند و پسردایی ۱۴ ساله‌ام را با برق شکنجه کردند و به شهادت رسید.

لعیمه خواجه نعمت درباره ماجرای آمدنش به مشهد می‌گوید: ۱۷روز در اردوگاه آوارگان عراقی خرم‌آباد بودیم که یک تاجر مشهدی به نام آقای اخوان، ما و ۱۵ خانواده دیگر را کفالت کرد و به مشهد آورد. ابتدا نزدیک یک سال در هتل زندگی کردم و سپس این تاجر مشهدی خانه‌ای برای ما تهیه کرد.

وی درباره سایر اعضای خانواده‌اش خاطرنشان می‌کند: بقیه افراد خانواده ما در عراق ساکن هستند و ما به دلیل اینکه در ایران مهاجر هستیم، تنها می‌توانیم در ایام اربعین حسینی پاسپورت موقت برای سفر به عراق بگیریم و پس از اتمام آن مدت که کمتر از دو ماه است، باید به ایران برگردیم.

پدر و مادرم شناسنامه و کد ملی ایرانی دارند؛ اما به ما نمی‌دهند

لعیمه خواجه نعمت که در ابتدای صحبت گفته بود مادرش اصفهانی و پدرش شوشتری است، می‌گوید: نزدیک ۴۵ سال است در ایران ساکن هستیم؛ با وجود اینکه پدر و مادرمان ایرانی هستند و شناسنامه و کدملی دارند؛ اما هنوز به ما شناسنامه ایرانی نداده‌اند. به همین دلیل بنیاد شهید به ما مانند ایرانی‌ها حقوق پرداخت نمی‌کند.

وی با بیان اینکه صدام ما را به دلیل ایرانی بودن، پیش از شروع جنگ تحمیلی از عراق اخراج کرد، متذکر می‌شود: برای گرفتن شناسنامه ایرانی خیلی اقدام کردیم حتی دادگاه رفتیم و دادگاه نسب ما را پذیرفته؛ اما به ثبت احوال که مراجعه کردم، موافقت نکردند و شناسنامه ندادند. دلیلش را نمی‌دانم. 

لعیمه خواجه نعمت با اشاره به سختی‌های زندگی به عنوان یک مهاجر در ایران می‌گوید: پس از ۴۵ سال سکونت در ایران، بلاتکلیف مانده‌ایم. در ایران به ما می‌گویند عراقی هستید و در عراق هم به ما می‌گویند شما ایرانی هستید. ما فقط هویت و شناسنامه می‌خواهیم.

بی‌هویتی پس از ۴۵ سال سکونت در ایران با وجود نسب ایرانی، زندگی سختی را برای این افراد رقم زده است. با وجود اینکه بنیاد شهید و امور ایثارگران، همسران این افراد را به عنوان شهدای سپاه بدر پذیرفته؛ اما با حقوق کمتر از ۲میلیون تومان به سختی روزگار می‌گذرانند. امیدواریم این خلأ قانونی در کشور بازبینی شود و کسانی که هویت ایرانی در اجدادشان بوده به عنوان یک هموطن مورد پذیرش قرار گیرند تا برای همسران شهدای مفقودالاثری که ظلم صدام به جرم ایرانی بودن، زندگیشان را به اینجا رسانده، روزگار بهتری رقم بخورد.

خبرنگار: فریده خسروی