به نقل از «شبستان»

حضرت زهرا (س) فدک را سرمایه ای در خدمت امامت می خواستند

تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۹۴۵۲۵۷

خبرگزاری شبستان: اعتراض و قیام حضرت زهرا (س) برای بازپس گیری باغ یک درخواست و اعتراض شخصی نبود بلکه حضرت به این واسطه می خواستند به امیر مومنان (ع) کمک کنند تا امام، کار خود را پیش ببرند .

خبرگزاری شبستان – سرویس قرآن و معارف: "حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم می دانستند که اگر دست امیرالمومنین (ع) از منابع مالی کوتاه شود و پولی در بساط نداشته باشند شمشیرشان هم کُند خواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

می دانیم که باغ فدک از پیامبر به حضرت زهرا سلام الله علیها رسیده بود و وقتی که این باغ را غاصبان غصب کردند بالغ بر 100 نفر در این باغ کار می کردند و کارگران بسیاری از این باغ نان می خورند. از این نظر غاصبان می خواستند امیرالمومنین (ع) را در فقر نگه دارند لذا باغ فدک را از حضرت گرفتند،‌ از این نقطه اعتراض و قیام حضرت زهرا (س) برای بازپس گیری باغ یک درخواست و اعتراض شخصی نبود بلکه حضرت به این واسطه  می خواستند به امیر مومنان (ع) کمک کنند تا امام، کار خود را پیش ببرند وگرنه نمی خواستند مثلا  بروند پنجشنبه و جمعه ها در آن باغ تفریح و تفرج کنند. در واقع حضرت زهرا سلام الله علیها به دنبال آن بود که آن باغ را سرمایه ای در خدمت امامت قرار دهند."

آنچه در ادامه می آید بخش دوم و پایانی گفتگوی سرویس قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با حجت الاسلام و المسلمین تاج لنگرودی، خطیب و مبلغ دینی درباره تحلیل و بررسی خطبه فدکیه و حواشی تاریخی آن به عنوان یکی از ذخایر الهی و معنوی و سیاسی شیعه است.

 

برخی تصور می کنند که  خطبه فدکیه یک درخواست شخصی برای باز پس گرفتن یک زمین و باغ بوده است اما اگر از فراز معرفتی بالاتری به این خطبه نگاه کنیم احتمالا آن را در صورت دفاع از حریم ولایت و خلافت خواهیم دید. اگر با این دیدگاه موافق هستید چه نکات برجسته ای را در این میان می توان طرح کرد؟

ببینید آن گونه که ما در روایات داریم دو عامل باعث پیشرفت پیامبر اکرم (ص)  شد.  اگرچه برخی این را قبول ندارند اما صراحت هایی در این باره وجود دارد . یکی اموال حضرت خدیجه سلام الله علیها که برای پیشرفت و سامان اسلام خرج شد و پیامبر از این ثروت در جهت اشاعه اسلام بسیار خوب استفاده کردند - می خواهم عرض کنم این طور نیست که همه درجه ایمانی بالایی داشته باشند و دنیا در چشم آن ها خوار باشد و فقط با ایمان خود جلو بروند برخی چشمی هم به مادیات دارند  لذا مال دنیا برای هدایات این افراد کارکرد دارد و از این نظر فقر در روایات ما مذمت شده است -  دومی بحث جهاد است و یکی از پایه های مهم جهاد وجود مقدس امیرالمومنین (ع) بود. در واقع آنچه کار پیامبر (ص) را به سامان رساند این دو عامل مهم و تعیین کننده بود  لذا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم می دانستند که اگر دست امیرالمومنین (ع) از منابع مالی کوتاه شود و پولی در بساط نداشته باشند شمشیرشان هم کُند خواهد شد. می دانیم که باغ فدک از پیامبر به حضرت زهرا سلام الله علیها رسیده بود و وقتی که این باغ را غاصبان غصب کردند بالغ بر 100 نفر در این باغ کار می کردند و کارگران بسیاری از این باغ نان می خورند. از این نظر غاصبان می خواستند امیرالمومنین (ع) را در فقر نگه دارند لذا باغ فدک را از حضرت گرفتند،‌ از این نقطه اعتراض و قیام حضرت زهرا (س) برای بازپس گیری باغ یک درخواست و اعتراض شخصی نبود بلکه حضرت به این واسطه  می خواستند به امیر مومنان (ع) کمک کنند تا امام، کار خود را پیش ببرند وگرنه نمی خواستند مثلا  بروند پنجشنبه و جمعه ها در آن باغ تفریح و تفرج کنند. در واقع حضرت زهرا سلام الله علیها به دنبال آن بود که آن باغ را سرمایه ای در خدمت امامت قرار دهند

از آن جایی که می توان از تحلیل و بررسی "گفته شده " به شخصیت و جایگاه "گوینده"  رسید فکر می کنید خطبه فدکیه تا چه اندازه ای نوع نگاه و جهان بینی و شخصیت حضرت فاطمه (س) را در خود منعکس می کند؟ 

شیخ صدوق در کتاب خصال 9 جمله را از زبان امیرالمومنین (ع)  به نقل از ادیبی به نام ابن شعیب مطرح می کنند و می گویند  اگر همه مردم دنیا و نخبگان جمع شوند نمی توانند این 9 جمله را بیان کنند،  مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان سه جمله از این جمله ها را آورده اند که یکی از این جملات این عبارت است:  "المرأ مخبوع تحت لسانه / انسان پشت زبان خود زندانی شده است."  می دانیم که بعدها این عبارت از امیر مومنان (ع) صورت یک ضرب المثل را به خود گرفت و ما هم این را داریم که تا مرد سخن نگفته باشد / عیب و هنرش نهفته باشد.  این را عرض کردم که بگویم بله این گفته شما درست است و نه تنها خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها که کل کلمات حضرت این بینش الهی و توحیدی را در خود جاری و ساری می کند. شاید از خطبه فدکیه بهتر و بیشتر خطبه در بستر حضرت است که مخاطب این خطبه زنان مهاجر و انصار هستند و حضرت مبارزه منفی را در آن جا هم ادامه می دهند. در آن خطبه حضرت می فرماید: "حبب الی من دنیاکم ثلاث: تلاوه کتاب الله و النظر فی وجه رسول و الانفاق فی سبیل الله" توجه کنید که حضرت در این فراز از خطبه می فرمایند:  من از دنیای شما سه چیز را دوست دارم اول تلاوت کتاب خدا و دوم نگریستن بر صورت رسول خدا و سوم انفاق و بخشش در راه خدا.  نگاه کنید که تا چه اندازه توحید و نگاه الهی در حضرتش متبلور شده بود که هر سه درخواست به نام خداست . حضرت نمی فرماید تلاوت قرآن،  می فرماید تلاوت کلام خدا و نمی فرماید نگریستن در صورت پدرم می گویند نگریستن در صورت رسول خدا و نمی فرماید صدقه دادن می فرمایند انفاق در راه خدا.  ملاحظه می کنید که فاطمه زهرا سلام الله علیها همه کارهای خود را به خداوند متصل می کنند و وقتی انسان این خطبه را می خواند به کُنه این مطلب پی می برد که  کلام حضرت فوق کلام بشر و دون کلام خداست و اغراق نیست اگر بگوییم وقتی حضرت علی (ع) بعد از 25 سال سکوت به خلافت می رسند و خطبه هایی در آن دوره می خوانند این خطبه ها برگرفته از این خطبه هاست و تا حدود زیادی شباهت به این خطبه ها دارد.

بد نیست در این جا به این نکته هم بپردازم که مرحوم شیخ مرتضی انصاری در کتاب "رسائل" خود وقتی راجع به روایات بحث می کنند آن جا دو خبر را از هم تفیکیک می کنند که ما خبر "آحاد" و "متواتر" داریم. خبر آحاد قرینه لازم دارد و اگر خبر آحاد باشد که این کلام معصوم است ما نیاز به سند داریم اما وقتی محقق لفظ و کلام را نگاه کند و ببیند که این کلام نمی تواند از یک غیر معصوم صادر شود چون فوق کلام مخلوق است در آن صورت می توان پذیرفت که این خبر از معصوم (ع)  است. و در این جا اشاره می کنند به عهدنامه مالک اشتر که غیر از امام علی (ع) چه کسی می تواند چنین سخنانی را بر زبان بیاورد و ما هم در این جا می گوییم غیر از فاطمه زهرا (س) چه کسانی می توانند این خطبه ها را بر زبان بیاورند، حتی اگر سند هم نداشته باشد.

پایان پیام/532

منبع: شبستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۹۴۵۲۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیت‌الله رمضانی: اسلام گنج وجودی انسان را معرفی می‌کند / ویژگی‌های مسلمان واقعی براساس روایات اهل‌بیت(ع)

آیت الله «رضا رمضانی» دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) که به دعوت مسلمانان کشور برزیل برای حضور در همایش بین المللی «اسلام؛ دین گفتگو و زندگی» به این کشور سفر کرده بود، در مرکز اسلامی امام مهدی(عج) شهر سائوپائولو برزیل، حضور یافت و در جمع جوانان مسلمان در این مرکز اسلامی به سخنرانی پرداخت.

آیت الله رمضانی در این سخنرانی با اشاره به جایگاه اخلاق در اسلام اظهار کرد: یکی از نکات مهم در خصوص دین اسلام، بعد اخلاقی آن است، اسلام در صدد است که خود انسان را اخلاقی تربیت کند و جامعه نیز جامعه اخلاقی باشد. اخلاق از آن مقوله هایی است که وقتی وارد فضایل آن می شویم، می بینیم که با فطرت انسان، هماهنگ است. برخی از پستی های اخلاقی، مخالف فطرت می باشد. وقتی که قرآن به حقیقت نفس، قسم می خورد، جایگاه نفس و تمایل نفس حقیقی را به صورت قشنگ معرفی می کند، «وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا»، قرآن در ادامه می گوید که همه خوبی ها و بدی ها را به انسان الهام کردیم و شناساندیم، «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا». کسانی پیروز میدان هستند که خودشان را تزکیه و تربیت کنند و این افراد به فلاح و رستگاری می رسند، «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا»

وی ادامه داد: خداوند همه زیبایی ها را در فطرت و وجود انسان، قرار داده است. مولوی یکی از عرفان بزرگ، یک مثال قشنگی می زند که یک نفر در خواب می بیند که باید تیری به کمان بزند و این تیر در هر کجا خورد، آنجا گنج است، او هم تیر را به کمان می کشید و می زد و تیر در هر کجا که می خورد، شروع به حفر زمین می کرد تا به گنج برسد، اما به گنج نمی رسید، جاهای مختلفی را کند، اما به گنج نرسید. برخی خیال کردند که این قضیه حقیقی است، چون این فرد، انسان بی ربطی هم نبود. فرماندار آنجا به این مرد گفت که تو دیگه حفاری نکن، تو مقدماتش را فراهم کن و حفاری بر عهده ما باشد و به گنج که رسیدیم، آن گنج را به صورت مساوی بین هم تقسیم می کنیم. آن کسی که به خواب این فرد می آمد، زیاد این کار را انجام می داد و می گفت که آنجا را حفر کن. به آن فرد گفتند که از این شخص بپرس که چرا ما این همه جا را کندیم، اما به گنج نرسیدیم، یعنی من را فریب می دهی؟ و از او بیشتر سوال کن. آن فرد هم در خواب این سوال را پرسید و آن شخص هم پاسخ داد که من گفتم تیر را به کمان بزن، ولی نگفتم که بکش، تو می رفتی می کشیدی و آن تیر ۴۰ متر آن طرف می افتاد و تو به گنج نمی رسیدی، تو این تیر را به کمان بزن بدون این که بکشی، رها کن. مرد بعد از بیدار شدن همان کار را انجام داد، تیر را روی کمان گذاشت و تیر در مقابلش افتاد و همان جا را حفر کرد و به گنج رسید. نتیجه این که گنج در وجود خود انسان است، انسان اگر خودش را مطالعه کند، به گنج می رسد.

اسلام گنج وجودی انسان را معرفی می کند

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: اسلام گنج وجودی انسان را به او معرفی می کند، اما ما متاسفانه می خواهیم که از غیر جستجو کنیم و به گنج برسیم. شعر معروفی از حافظ است که سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد، آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می کرد. اسلام در حقیقت می خواهد که انسان را انسان تربیت کند. انسان شدن، ویژگی های خاص خودش را دارد. انسان آن وقتی که انسان شد، به دیگران خدمت می کند، امانتدار خواهد بود، انفاق می کند و خیلی از فضایل دیگر در انسان رشد می کند. البته فهمیدن انسان شدن، بسیار مهم است. یک مثال می زنم تا این مسئله، روشن تر شود. یک پدر و یک پسر با هم دعوا داشتند و پسر بسیار پدرش را اذیت می کرد، این پدر به پسر می گوید که تو انسان نمی شوی، گفتن این حرف به پسر برخورد و او رفت چند جا درس خواند و همچنین فعالیت اجتماعی انجام داد پسر در ادامه، امیر یک استانی شد. او بعد از این به حاکمیت رسید، نامه ای را برای پدرش نوشت بدون این که بگوید من پسرت هستم، با این مضمون که من امیر، تو را فرامی خوانم، پدر نمی دانست فرزندش است و لذا بابت احضار شدن از طرف امیر حکومت، ترسید و باز و بندیلش را جمع کرد و پیش امیر رفت. وقتی که پدر وارد فضای عمارت حکومتی شد دید که پسرش آن بالا نشسته است، پسر به پدرش گفت که دیدی من آدم شدم، در حالی که تو به من می گفتی که تو آدم نمی شوی اما من به اینجا رسیدم. پدر به پسر گفت من به تو نگفتم که حاکم نمی شوی من به تو گفتم که آدم نمی شوی، تو آدم شدی؟ اگر آدم شده بودی پدر پیرت را به اینجا نمی آوردی.

آیت الله رمضانی با اشاره به راهکار تربیتی اسلام اظهار کرد: اسلام می خواهد که انسان را آدم تربیت کند، وقتی که انسان، آدم شود، عاشق می شود. قبل از پیامبر(ص)، جوان ها عاشق بودند، بعد از پیامبر(ص) هم آنها عاشق بودند، اما جوانان پیش از پیامبر(ص) به دنبال عشق های مجازی بودند و به خاطر این عشق ها، جنگ ها و نزاع های زیادی رخ داد. پیامبر(ص) که آمدند، عشق را معنا کردند و گفتند که عشق و علاقه، کمال به زیبایی ها است و بالاترین عشق، عشق به خداوند و محبت به خدا است. وقتی که عشق به خداوند بیایید، عشق به کمال و عشق به زیبایی ها و عشق به معنویت و عشق به خدمت هم می آید و انسان با عشق به دیگران خدمت می کند، این طور نیست که گدا به در خانه او برود، بلکه او با عشق به در خانه گدا می رود و به او کمک می کند.

وی ادامه داد: انسان اگر بخواهد انسان شود و خودش را تربیت کند، خودش را نباید ببیند. چون اگر بخواهد خودش را ببیند، دیگر آن حقیقت را نمی تواند ببیند. مولوی داستانی از شکایت پشه نزد حضرت سلیمان نقل کرد، پشه پیش حضرت سلیمان رفت و گفت که من از باد شکایت دارم، حضرت سلیمان گفت که از هر کسی که شکایت داری، باید او هم باشد و برای من این قضاوت کنم باید هم باید و هم پشه باشد، پشه به حضرت سلیمان گفت که من نمی گویم، تو به باد بگو که بیاد. باد تحت تسخیر حضرت سلیمان بود و او زبان حیوانات را هم می فهمید، حضرت سلیمان به باد گفت که بیا، باد که آمد پشه رفت، حضرت سلیمان به پشه گفت که تو هم باش تا من بررسی کنم که مشکل از کجا است، پشه گفت که مشکل من از باد است، هر کجا که باد باشد من نمی توانم باشم. مولوی از این داستان، نتیجه اخلاقی گرفت و گفت همان طوری که پشه و باد با هم جمع نمی شوند، خود بینی هم با خدابینی جمع نخواهد شد. انسان نباید خودبین باشد، بلکه انسان باید خودش را مخلوق خداوند ببیند و تسلیم او شود، وقتی که به تسلیم شدن رسید، مسلم می شود، اسلام در حقیقت به معنای تسلیم در برابر دستورات باری تعالی است.

ویژگی های مسلمان واقعی براساس روایات اهل بیت(ع)

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: مسلم هر کجا که باشد، دیگران احساس امنیت می کنند و مسلمان واقعی همین است. براساس روایات، مسلمان واقعی کسی است که دیگران از دست و زبان او در امان باشند. خیلی ها شاید در اسم مسلمان باشند، اما در معنا، مسلمان نیستند، پیامبر(ص) فرمودند که شما باید در معنا، مسلمان باشید. انسان وقتی به این جایگاه مسلمان بودن رسید، احساس مسئولیت می کند، اول در برابر خود و بعد در برابر همه مسلمانان احساس مسئولیت خواهد کرد، او اگر احساس مسئولیت نکند، حقیقتا، مسلمان نیست. پیامبر(ص) در روایتی فرمودند که «مَنْ أَصْبَحَ لا یَهْتَمُّ بِأُمورِ الْمُسْلمینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ» اگر کسی صبح کند و به فکر اصلاح امور مسلمانان نباشد، مسلمان نیست.

آیت الله رمضانی با اشاره به لزوم احساس مسئولیت مسلمانان در برابر یکدیگر اظهار کرد: اسلام می گوید که در یک جامعه اسلامی، مشکل یک مسلمان، مشکل یک مسلمان دیگر نیز است. چون که مسلمان برادر مسلمان است، اگر او احساس درد می کند، تو هم باید احساس درد کنی، اگر او شاد باشد تو هم باید شاد باشی. سعدی شعر قشگی را دارد که بنی آدم اعضای یکدیگر هستند. انسان مسلمان نه تنها باید در برابر دیگر مسلمانان احساس مسئولیت کند، بلکه اگر یک غیرمسلمان همچون فردی مسیحی از او کمک بخواهد، باید به او کمک کند و اگر این کمک را انجام ندهد، مسلمان نیست. پیامبر(ص) در روایتی فرمودند که «مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادِی یا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم»؛ (کسی که صدای انسانی را بشنود که فریاد می زند: ای مسلمانان به دادم برسید و کمکم کنید، کسی که این فریاد را بشنود و پاسخ نگوید، مسلمان نیست). یک مسلمان دیگران را بر خودش مقدم می کند، امام حسن(ع) گفتند که دیدم مادرم حضرت زهرا(س) در عبادت خود فقط برای همسایه ها دعا می کردند و در حالی که خودشان بیمار بودند، برای خودشان دعا نکردند. من از مادرم پرسیدم که چرا برای خودتان دعا نکردید، ایشان فرمودند که اول همسایه و بعد خانه.

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) ادامه داد: روزی حضرت زهرا(س) به نزد پدرشان رسول اکرم(ص) آمدند و فرمودند که مهر من فرقش با دیگران چیست، همان جا خداوند به جبرئیل وحی کرد که جبرئیل به پیامبر(ص) بگوید که فاطمه هر چی بخواهد به او می دهم. حضرت زهرا(س) به پیامبر(ص) گفتند که امت شما در روز قیامت با مشکل مواجه هستند، من نمی خواهم که آنها در جهنم بسوزند، من می خواهم که آنها را شفاعت کنم با وجودی که ایشان را خیلی اذیت کردند. خداوند به جبرئیل گفت که این فرشته الهی به پیامبر(ص) بگوید که من شفاعت حضرت فاطمه(ص) را پذیرفتم و هر کسی را حضرت فاطمه(س) نگاه کند و شفاعت نماید. من قبول می کنم و حضرت زهرا(س) از شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدند.

وی خاطرنشان کرد: حضرت زهرا(س) به حضرت امیرالمومنین(ع) آرامش می دادند. امام علی(ع) فرمودند هر چه که من غم داشتم، زمانی که حضرت زهرا(س) را می دیدم، تمام غم های عالم از من دور می شدند، نه من حضرت فاطمه(س) را اذیت کردم و نه ایشان من را اذیت کرد. زمانی که امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در مسجد، خبر شهادت حضرت زهرا(س) را به امام علی(ع) دادند، حضرت امیرالمومنین(ع) چند بار نشستند و بلند شدند، ایشان وقتی وقتی وارد خانه گشتند، عبا و عمامه خود را انداختند و پیش پیکر حضرت زهرا(س) آمدند و چند برابر ایشان را صدا زدند، اما جوابی نیامد تا این که حضرت امیرالمومنین(ع) گفتند که یا فاطمه، من پسرعموی تو علی هستم. در روایات آمده است که حضرت زهرا(س) فرمودند هر کس برای امام حسین(ع) گریه کند، من او را شفاعت می کنم. ما افتخار می کنیم که امام مان حضرت امیرالمومنین(ع) و مادرمان حضرت زهرا(س) هستند.

منبع: خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا